Katalog zbiorów biblioteki

Marianna Łącka zna się na miłości, jak mało kto przynajmniej w teorii. Nic dziwnego skoro na co dzień zajmuje się redagowaniem romansów. Szkoda tylko, że nie przygląda się uważniej własnemu małżeństwu, i odejście męża spadło na nią jak grom z jasnego nieba... Mało komu, jak Michałowi Lipińskiemu, udaje się zostać porzuconym tego samego dnia przez żonę, kochankę i psa, na co zresztą solidnie zapracował.

Budka na cmentarzu to jedyne miejsce wśród grobów zajmowane przez żywego człowieka. Należy ono do Knuta, strażnika, czuwającego nad spokojem zmarłych oraz tych, którzy ich odwiedzają. Knut zna skomplikowane historie swoich podopiecznych, myśli i opowiada o nich ciepło jak o przyjaciołach. Sam dawno pogodził się z egzystencją ograniczoną cmentarnym murem, ale nie stracił wiary, w to że świat jest pełen ludzi dobrej woli. Jakby na potwierdzenie tego przekonania w jego życiu pojawia się młodziutka Karina - w której zyskuje prawdziwą przyjaciółkę i wdzięczną słuchaczkę jego opowieści o zmarłych. Losy postaci z portretów na porcelanie przeplatają się ze sobą. Nie zawsze ci, którzy przeżyją, są szczęśliwsi, nie zawsze martwi prawdziwie odchodzą. Pierwsi uczą się od drugich, poznają znaczenie szacunku, przyjaźni, poświęcenia, jednak ponad wszystko starają się pokonać strach - przed śmiercią, ale też i przed życiem. Portrety na porcelanie to w istocie optymistyczna książka i niewiele w niej czarnego koloru. Znajdziemy w niej za to mnóstwo uczuć - zwłaszcza miłości, także tej nieobliczalnej, trudnej i silnej aż po grób. Jednak... końcowym punktem zawsze będzie piękny, cichy cmentarz, zapraszający na kontemplacyjny spacer między drzewami. Nie warto smucić się w miejscu, w którym odnajduje się spokój.

Malina to dziewczyna jakich wiele. Kończy właśnie studia i pragnie ułożyć sobie życie. Jej przyjaciółki znalazły już odpowiednich mężczyzn, a ona wciąż szuka tego jedynego.

ołowa lat osiemdziesiątych. Polska pogrążona w kryzysie i szarej beznadziei. Ania Kropelka mieszka z prababcią, babcią, dziadkiem i kotem Dziurawcem w małym, cichym, trochę nudnym miasteczku. Każdy tutaj żyje życiem innych i marzy o ucieczce za ocean, ale niewielu decyduje się na ten krok. Wolą czekać na cud. Tylko mamie Ani się udało. Jednak Ania nie chce wyjeżdżać. Kocha swoje miejsce na ziemi.Sentymentalna podróż do czasów, kiedy każde mieszkanie zdobiła meblościanka, w supersamach walczyło się o frykasy na kartki, na listach przebojów królowała Sabrina i tylko uczucia były takie jak dziś. Przyjaźń i miłość tak samo słodkie, a rozczarowanie i odrzucenie - gorzkie.